Beetje onzeker begin ik aan mijn blog. Ik hou van schrijven maar durf het soms niet te delen. Mijn onzekerheid speelt op en ik ben bang voor negatieve reacties of oordelen van anderen. Ik ben deze week tot het inzicht gekomen dat het bij mij past en dat dit is wie ik ben. Dat is oke. (Dat oke zijn is makkelijker gezegd dan gedaan) acceptatie

Schrijven komt bij mij natuurlijk. Ik hoef er niet over na te denken en kan ook lekker van mij af schrijven. Ik kan mijn hoofd leegmaken en alles wordt duidelijker op papier. In je hoofd (of nou ja in mijn hoofd) kan het wel is druk zijn met verschillende gedachten. Die komen heel snel en vaak voorbij. Zet je gedachtes maar is stil. Dat lukt haast niet….. Alleen met sporten dan hoef ik nergens aan te denken.

Mijn reden om te sporten heeft meer te maken met het gevoel achteraf dan de lichamelijke verandering. Ik word onrustig wanneer ik niet kan sporten. Het gevoel dat ik mijn hoofd leeg moet maken knaagt aan mij. Gaat er dan zoveel in je hoofd om?

Jep.

Meer dan jij denkt, meer dan ik laat zien. Dat is niet erg. Dat is wie ik ben. Een denker en een doener. Ik overdenk. Vervolgens neem ik wel actie. Gelukkig. Gedachten kunnen zeker de overhand nemen in je leven. Te diep gaan, te negatief denken, teveel denken, verkeerde patronen in je denken, oordelend denken etc. Hierdoor ontstaan je handelingen. Heb jij je gedachtes wel is overdacht? Kloppen ze wel? Zijn ze vaak positief? Of ook negatief? Oordeel je snel?

Ik ben iemand die haar gedachtes heel vaak overdenkt. Soms teveel. Altijd zelfreflectie uitvoeren. Naar jezelf toe ben je vaak kritischer dan naar anderen. Dus ja…ik ben kritisch op mezelf. Dat maakt me ook leergierig. Leergierig maakt dat ik mezelf ontwikkel en open sta voor veranderingen. Dat is een voordeel. Het nadeel is dat kritische stemmetje…toch geneigd om de negatieve kant op te slaan. Dit wetende is bewustwording. Tweede fase is acceptatie. Iets moeilijker maar zeer belangrijk. Essentieel. Kun jij accepteren wie je bent? Inclusief de mindere kanten?

Ik werk eraan. Met vallen en opstaan.

We zijn in deze tijd veel bezig met de buitenkant. Hoe zien we er uit? De buitenkant lijkt de overhand te nemen, terwijl de binnenkant het belangrijkst is. Dat maakt je buitenkant mooier! Geloof mij…ik spreek zoveel mensen over hun binnenwereld en hoe beter ik ze begrijp, hoe mooier ze worden.

Lekker diepzinnig hè?

Well thats a part of me!